Şanlıurfa’da kadın destek merkezinde eğitim gören girişimci genç kadın, önce okuma yazmayı öğrendi, daha sonra dikiş nakış kursu sayesinde kendi işini kurdu. Şanlıurfa’nın Eyyübiye ilçesinde yaşayan 4 çocuk annesi 28 yaşındaki Sıdıka Bozkurt, belediyenin kadın destek merkezine giderek okuma yazmayı öğrendi. Okuma yazmayı öğrendikten sonra bu kez dikiş nakış kursuna giden Bozkurt, meslek sahibi oldu. Mesleği sayesinde işini kuran ve ev sahibi olan Bozkurt, hayalini gerçekleştirmek isteyen kadınların girişimlerde bulunması gerektiğini söyledi. Evlerinin altında bulunan 20 metrekarelik dükkanda ailesinin geçimine katkı sağlayan Bozkurt, burada isteğe göre hem yöresel hem de farklı zevklere göre dikiş nakış işleri yaptığını ifade etti. Kurs gördükten sonra ev ve dükkan sahibi olan Sıdıka Bozkurt, “2009-2010 yılları arasında komşularıma nereye gittiğini sordum. İlerde bir kadın eğitim merkezi olduğunu söylediler. Bende bu kadın eğitim merkezine gittim. Okuma yazma bilmediğimden dolayı önce okuma yazmayı öğrendim. Daha sonra arkadaşlarım, komşularımın dikiş nakış kursuna gittiğini gördüm. Çok dikkatimi çekti. Ben de bu kursa kayıt yaptım. O zaman çocuklar da çok küçüktü. En başlarda zorlandık ama çok iyi geldi. Önce kendi ihtiyaçlarımı, kendi evimde kişisel elbiselerim vardı, kestim yaptım. Bir süre sonra taşınmak zorunda kaldım. Bulunduğum bölgeden dolayı da yöresel kıyafet dikerek dükkanımı açtım. Daha önce sadece evde yapıyordum. Bir süre sağdan soldan, komşulardan aldığım siparişlerle evde yaptım. Bu şekilde bir süre sonra dükkan sahibi oldum, ev sahibi oldum. İnşallah daha büyüyecek, çünkü arkamda 4 çocuğum var. Hayalim onları okutmak, büyütmek, daha yüksek yerlere taşımak. Bu yüzden ben hepsine destek oluyorum. Benim tavsiyem bir şeyler yapmak isteyen kadınlar yapsın, uğraşsınlar. Buradan biriktirdiğim bir kısım parayla eşime de destek oldum. Önce bu evin bir kısmını aldık, bir kısmını da kredi ile ödüyoruz. Yavaş yavaş çabalıyoruz. Bana çok iyi geldi, çok faydası var. Bu kursları açandan Allah razı olsun. Benim birçok arkadaşım tarım işçisi olarak işe gitmek zorunda kalıyor. Ne için, işte kışın biz ne yiyeceğiz, benim harçlığım yok, ben çocuğa bakmak zorundayım diye gidiyorlar. Ben de gidebilirdim ama zaten ben burada çocuklarımla harçlığımı çıkarıyorum. Mevsimlik işe gitmek bizim kaderimiz değildir. Biz kaderimizi değiştirebiliriz. Yani burada sadece terzilikle değil, kadınlar el sanatı yapabilir, başka şeyler de yapabilir. Çoluk çocuğa destek olabilir. Başka şeyler de olabilir. Biz yapabiliyoruz, yani mevsimlik işçi olarak iş yapmak zorunda değiliz. Yani diğer kadınlar da yapabilirler, gitmek zorunda değiller” ifadelerini kullandı.